Σόλομ - Αλέιχεμ

Ψευδώνυμο του Εβραίου συγγραφέα Σόλομ Νοχούμοβιτς Ραμπινόβιτς (1859-1916). Φοίτησε σε εβραϊκό σχολείο στοιχειώδους εκπαίδευσης και σε ρωσική μέση σχολή στο Περεγιασλάβ. Έγραψε στην εβραϊκή, τη γιντίς και στη ρώσικη γλώσσα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1900 αναμείχθηκε στο επαναστατικό κίνημα στη Ρωσία και έπαιρνε μέρος σε παράνομες ή μισοπαράνομες συγκεντρώσεις διανοούμενων και εργαζόμενων νέων, όπου διάβαζε έργα του Τσέχοφ, του Τολστόι, του Γκόρκι κ.ά. Μετά την αποτυχημένη επανάσταση του 1905 έφυγε στην Αμερική και κατόπιν στην Ελβετία. Γύρισε το 1908 στη Ρωσία και τον επόμενο χρόνο εκδόθηκαν τα έργα του στα ρωσικά. Στη διάρκεια του A’ Παγκόσμιου πόλεμου, πιάστηκε αιχμάλωτος και κρατήθηκε σε γερμανικές φυλακές. Μετά την απελευθέρωση του και ύστερα από σύντομη παραμονή στη Δανία, πήγε στη Ν. Υόρκη, όπου έζησε ως το θάνατό του. Τα σπουδαιότερα έργα του τιτλοφορούνται Σέντερ Μπλανκ (1887), Η δίκη κατά του Σόμερ... (1888), Στεμπένιου (1888), Ιοσέλε-Σολοβέι (1889), Τέβιε ο γαλατάς (1894), Ο μικρός Μολτ (1907), Τα άστρα που προκαλούν σύγχυση (1909-11) και Παραμύθια για τις χίλιες και μια νύχτες. Το τελευταίο αποτελεί συλλογή διηγημάτων που γράφτηκαν στη διάρκεια του A’ Παγκόσμιου πόλεμου.